Κυριακή 7 Δεκεμβρίου 2008

Η ηλιθιότητα των Αμερικανών

Σε συμφωνία κατέληξαν ηγετικά στελέχη του Δημοκρατικού Κόμματος και ο Λευκός Οίκος, προκειμένου να ενισχυθεί η σκληρά δοκιμαζόμενη αυτοκινητοβιομηχανία των ΗΠΑ. Τη σχετική ανακοίνωση έκανε ανώτερος αξιωματούχος, με δηλώσεις του στο πρακτορείο Reuters. Το πακέτο των μέτρων, το οποίο οι ηγέτες των Δημοκρατικών ελπίζουν να ψηφιστεί την άλλη εβδομάδα, ανέρχεται στα 15 με 17 δισ. δολάρια. Το ποσό είναι ασφαλώς μικρότερο από τα 34 δισ. δολάρια που ζήτησαν οι εκπρόσωποι των Chrysler, Ford και General Motors, ωστόσο, οι ηγέτες των Δημοκρατικών πιστεύουν ότι τα χρήματα αυτά θα βοηθήσουν τουλάχιστον μέχρι να αναλάβει την προεδρία ο Μπαράκ Ομπάμα, στις 20 Ιανουαρίου. Η κυβέρνηση Μπους και η νέα κυβέρνηση Ομπάμα κάνουν ότι μπορούν για να ενισχύσουν τα μεγάλα κεφάλαια συνεχίζοντας την πολιτική των προκατόχων τους. Καλύπτουν τα χρέη των καρχαριών που τους βοήθησαν να ανέλθουν στα ανώτερα κλιμάκια της εξουσίας. Στηρίζουν ένα σύστημα αξιών που βασίζεται στην επικράτηση του ισχυρού με κάθε τρόπο και μέσο. Σκοπός όμως αυτής της ανάρτησης δεν είναι να σχολιάσω αυτό το σύστημα ούτε να προβώ στις συνηθησμένες κριτικές που ασκούνται ενάντια του κεφαλαίου ή του καπιταλιστικού συστήματος. Σκοπός μου είναι να καυτηριάσω το αμαρτολό παρελθόν αυτών των εταιρειών που ο κόσμος δεν γνωρίζει. Οι αμερικανικές αυτοκινητοβιομηχανίες που εντάσονται στο πρόγραμμα στήριξης της κυβέρνησης είναι κατα κύριο λόγο η GENERAL MOTORS, η FORD καθώς και οι θυγατρικές τους. Αυτές όμως οι εταιρείες που βρίσκονται στο έλεος της κρίσης και αναζητούν ενίσχυση της ρευστότητας τους σε χρήμα από την τσέπη του απλού πολίτη, είναι οι ίδιες με εκείνες που κατα τη διάρκεια του β' Παγκοσμίου πολέμου έκαναν μυστικές συμφωνίες με το Ναζιστικό καθεστώς για την πώληση μηχανών και οχημάτων ενισχύοντας έτσι την πολεμική τους μηχανή, την ώρα που αμερικανοί στρατιώτες έπεφταν νεκροί στα πεδία των μαχών στην Ευρώποι. Μη ξεχνάτε ότι ο ιδρυτής της γιγαντιαίας Βιομηχανίας FORD Χένρι Φορντ ήταν από τους θερμότερους υποστηρικτές του ναζιστικού καθεστώτος και χρηματοδότης του ναζιστικού κόμματος γράφοντας παράλληλα και το αντισιμιτικό του βιβλίο του ΟΙ ΕΒΡΑΙΟΙΤΗΣ ΔΙΑΣΠΟΡΑΣ. Παρά λοιπόν την απαγόρευση του τότε υπουργείου οικονομικών για οποιαδήποτε συναλλαγή με τον εχθρό αυτοί οι μεγιστάνες του πλούτου εύρισκαν τρόπους ,κυρίως μέσα από θυγατρικές τους σε ουδύτερες χώρες να προμηθέυουν την πολεμική προσπάθεια των Γερμανών την ώρα που στην Αμερική υπήρχε τεράστια έλλειψη πολεμοφοδίων. Παράλληλα με αυτές τις εταιρείες είχαν κινηθεί η ITT (εταιρεία επικοινωνιών που πουλούσε συστήματα ασυρμάτων σε όλο τον κόσμο), η Αμερικανική εταιρεία χημικών Αϊ Τζι Φαρμπεν καθώς και μεγάλες πολυεθνικές πετραιλαϊκές εταιρείες . Αυτό για να σας δείξω την ηλιθιότητα των Αμερικανών και την πολιτική τους άγνοια. Τα ιστορικά γεγονότα πολλές φορές δείχνουν την τραγική ειρωνεία του πολιτικού παιχνιδιού που παίζεται ανα τους αιώνες με τον ένα ή τον άλλο τρόπο και από το οποίο κανείς δεν μπορεί να ξεφύγε είτε βγάλει μαύρο πρόεδρο είτε λευκό. ''ΑΣΠΡΕΣ ΓΑΤΕΣ ΜΑΥΡΕΣ ΓΑΤΕΣ ΟΛΕΣ ΠΟΝΤΙΚΙΑ ΤΡΩΝΕ''

Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2008

Το σκοτεινό καθεστώς του κομμουνισμού

Τον Δεκέμβριο του 1937 ξεκίνησε η «Ελληνική Επιχείρηση» (Gretseskayia Operatsia) κατά των Ελλήνων της πρώην Σοβιετικής Ενωσης με την υπογραφή του Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Τζουγκασβίλι, κοινώς Στάλιν. Ηδη είχε εξοντωθεί το σύνολο της εσωκομματικής αντιπολίτευσης.

H απόλυτη κυριαρχία της σταλινικής ομάδας στην εξουσία, όπως συμβολικά θα αναδειχθεί με τις Δίκες της Μόσχας του ’36, θα μετατρέψει τη χώρα σε μια ματωμένη φυλακή. Επικεφαλής των δυνάμεων εσωτερικής καταστολής όρισε τον Λαυρέντι Μπέρια, την ομάδα του οποίου η Απόφαση του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΣΕ (Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ενωσης) περιγράφει ως «εγκληματική σπείρα». Ο ίδιος ο Στάλιν θα πιστεύει ότι διαθέτει το Αλάθητο και θα επιβάλλει μια δικτατορική πολιτική, που πρωτίστως θα στραφεί κατά των κομματικών του συντρόφων. Στην ίδια απόφαση του 20ού Συνεδρίου αναφέρεται ότι: «…εσυκοφαντήθηκαν και άνευ ενοχής εδεινοπάθησαν πολλοί τίμιοι κομμουνιστές και άλλοι εξωκομματικοί Σοβιετικοί πολίτες».

Για τον σταλινισμό, ο Γκι Ντεμπόρ στην «Κοινωνία του θεάματος» έγραψε: «Ο σταλινισμός υπήρξε η βασιλεία του τρόμου ακόμα και μέσα στην ίδια τη γραφειοκρατική τάξη. Η τρομοκρατία που θεμελιώνει την εξουσία της τάξης αυτής, πρέπει να πλήξει, επίσης, κι αυτή την ίδια την τάξη γιατί δεν έχει καμιά νομική υπόσταση, που θα μπορούσε να την επεκτείνει και σε καθένα από τα μέλη της… Κάθε γραφειοκράτης είναι απόλυτα εξαρτημένος από μια κεντρική εγγύηση της ιδεολογίας, που αναγνωρίζει ένα δικαίωμα συλλογικής συμμετοχής στη “σοσιαλιστική εξουσία” της όλων των γραφειοκρατών που δεν εξολοθρεύει. Αν όλοι οι γραφειοκράτες αποφασίζουν από κοινού για όλα, η συνοχή της ίδιας τους της τάξης δεν μπορεί παρά να εξασφαλιστεί μόνο διαμέσου της συγκέντρωσης της τρομοκρατικής τους εξουσίας σ’ ένα μόνο πρόσωπο».

Τα «τιμωρημένα έθνη»

Μία από τις συνέπειες του σταλινισμού ήταν ο διαχωρισμός των εθνών σε «προοδευτικά» και «αντιδραστικά». Η ομάδα των «αντιδραστικών εθνών» περιελάμβανε τους Ελληνες, τους Κορεάτες, τους Γερμανούς του Βόλγα, τους Τατάρους της Κριμαίας, τους Τσετσένους κ.ά. Ο σταλινισμός θεωρούσε ότι όλοι αυτοί είχαν «μητέρα-πατρίδα» στον καπιταλιστικό κόσμο. Ετσι, ανεξαρτήτως των πολιτικών φρονημάτων, οι πολίτες αντιμετωπίστηκαν μόνο ως έχοντες «αντιδραστική» εθνική καταγωγή. Το 1937-38 οι Ελληνες γίνονται θύματα ενός φοβερού πογκρόμ. Πρώτα, απαγορεύτηκε η λειτουργία των ελληνικών σχολείων, των θεάτρων, των πολιτιστικών κέντρων, των εκδοτικών οίκων. Εκλεισαν οι ελληνικές εφημερίδες, οι οποίες ακολουθούσαν σκληρή σταλινική γραμμή. Καταργήθηκαν οι Αυτόνομες Ελληνικές Περιοχές (μία στη Νότια Ρωσία και τρεις στην περιοχή της Μαριούπολης).

μεγαλύτερης έκτασης συλλήψεις Ελλήνων έγιναν στην κοιλάδα του Κουμπάν, στη Νότια Ρωσία. Η μυστική αστυνομία συνέλαβε μαζικά τους Ελληνες άνδρες από 16 ετών και άνω. Στην περιοχή αυτή δεν υπήρχε ελληνική οικογένεια που να μην είχε θύματα. Οι επιζώντες θυμούνται έντονα τις σκηνές των συλλήψεων και των πορειών των συλληφθέντων με τη συνοδεία έφιππων αστυνομικών. Οι αρχές γύριζαν από σπίτι σε σπίτι στις ελληνικές κοινότητες και προέβαιναν σε κατάσχεση των πάντων, ελληνικά διαβατήρια, φωτογραφίες και γράμματα από την Ελλάδα. Οι Ελληνες κάτοικοι της περιφέρειας του Κρασνοντάρ, όπου έγιναν οι περισσότερες συλλήψεις, εγκατέλειπαν τα σπίτια τους τρομοκρατημένοι και κατέφευγαν σε σπίτια ντόπιων για να σωθούν. Η κύρια κατηγορία που απαγγέλθηκε στην Ελληνική Περιοχή ήταν ότι οι κάτοικοί της ανήκαν σε παράνομες ελληνικές εθνικιστικές οργανώσεις, που στόχευαν στη διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης και στη δημιουργία ελληνικής δημοκρατίας στη νότια Ρωσία.

Τα κριτήρια των συλλήψεων

Οι καταστάσεις των υποψήφιων συλληφθέντων συντάσσονταν στα κομματικά γραφεία των οργανώσεων των περιοχών. Τα κριτήρια επιλογής σχετίζονταν σε μεγάλο βαθμό με τα προσωπικά αισθήματα των υπεύθυνων κομματικών. Στους καταλόγους περιλαμβάνονταν όσοι στα παλιότερα χρόνια εξασκούσαν κάποιο ελεύθερο επάγγελμα και οι πλέον ευκατάστατοι. Επίσης, ανάμεσα στους πρώτους συλληφθέντες ήταν όσοι εξακολουθούσαν να έχουν την ελληνική υπηκοότητα. Αλλο κριτήριο αποτελούσε και η πιθανή αλληλογραφία με συγγενείς στην Ελλάδα. Το «αδίκημα» της αλληλογραφίας με άτομα που ζούσαν σε καπιταλιστική χώρα, οδήγησε πολλούς Ελληνες να απαγορεύσουν στην οικογένειά τους να στέλνει ή να δέχεται γράμματα από την Ελλάδα. Ο αριθμός των προσώπων που θα έπρεπε να περιλαμβάνει η κατάσταση οριζόταν από τις περιφερειακές οργανώσεις. Η συνολική διαδικασία άγγιζε τα όρια του παραλόγου, εφόσον οι κεντρικές υπηρεσίες έδιναν μόνο τον αριθμό αυτών που θα έπρεπε να συλληφθούν.

Ο Κοσμάς Τσιμιάνοφ από το χωριό Μερτσάνσκογε του Κρασνοντάρ αναφέρει:

«...έπαιρναν ένα τηλεγράφημα που έγραφε: 500 άτομα, δίχως να έχει ονόματα. Ο αριθμός αυτός μοιραζόταν. Εχουμε 20 ραγιόνια, άρα αντιστοιχούν 25 άτομα σε κάθε ραγιόνι. Αλλες φορές ερχόταν τηλεγράφημα για 100 άτομα. Το έστελναν στο σοβιέτ. Εκείνοι με τον αστυνομικό, συνολικά πέντε άτομα, έλεγαν ποιον θα δώσουν, εκείνον, εκείνον, εκείνον! Τους συγγενείς τους δεν τους πείραζαν. Στον κατάλογο δεν έβαζαν γέρους, αλλά μόνο ανθρώπους που μπορούσαν να δουλεύουν».

Για όσους τελικά συμπεριλάμβαναν στην κατάσταση, εφεύρισκαν διάφορες κατηγορίες, όπως «έβρισε τον Στάλιν» ή «ανατίναξε ένα γεφύρι» ή «έκανε σαμποτάζ σε εργοστάσιο» ή «συμμετείχε σε εθνικιστική ομάδα» κ.λπ.

Τον Αύγουστο του 1938, δίχως να έχει προηγηθεί δημόσια ανακοίνωση, έκλεισαν όλα τα ελληνικά σχολεία. Η διδασκαλία άρχισε να γίνεται κυρίως στη ρωσική γλώσσα, αλλά αρκετές φορές στη γλώσσα της Δημοκρατίας στην οποία ζούσαν. Με τον ίδιο τρόπο, σταμάτησε η έκδοση των ελληνικών εφημερίδων και περιοδικών, ενώ έκλεισαν και οι ελληνικοί εκδοτικοί οίκοι. Τα τυπογραφεία καταστράφηκαν. Χαρακτηριστικός είναι ο τρόπος καταστροφής του εκδοτικού οίκου «Κολεκτιβιστής». Τα τυπογραφικά στοιχεία του πετάχτηκαν στην Αζοφική Θάλασσα συμβολικά, «ώστε να μην ξανατυπωθεί στη Ρωσία ελληνικό βιβλίο». Εκλεισαν επίσης και οι ελληνικές θεατρικές σκηνές. Kαταστράφηκαν σκόπιμα τα περισσότερα στοιχεία της πολιτιστικής δράσης των Ελλήνων. Πολλοί Ελληνες, επίσης, από φόβο, κατέστρεψαν μόνοι τους πολλά στοιχεία, ένα μέρος των οποίων αφορούσε την ίδια τη θεατρική παραγωγή. Αντίστοιχη ήταν και η τύχη των ελληνικών εκκλησιών.

Στον δρόμο για το Γκουλάγκ

Συγκλονιστική είναι η περιγραφή του Παύλου Κερδεμελίδη, πρόσφυγα της Μικρασιατικής Καταστροφής του ’22 από τον Πόντο. Εγκαταστάθηκε στην Κριμαία, απ’ όπου συνελήφθη το 1937 για να περάσει 13 χρόνια της ζωής στα στρατόπεδα συγκέντρωσης της Σιβηρίας. Ο κυρ Παύλος είναι ένας από τους ελάχιστους Ελληνες από τους περίπου 50.000 που στάλθηκαν στα στρατόπεδα κατά την περίοδο των διώξεων 1937-38 που επέζησε και αφηγείται τις δραματικές στιγμές που έζησε:

«Μας φόρτωσαν σε ενενήντα βαγόνια, εικοσιπέντε χιλιάδες άτομα, και μας πήγαν χίλια πεντακόσια χιλιόμετρα από το Γκόρκι, στη Σιβηρία. Εκεί ήταν δάση. Μας έβγαλαν, ανοίξαμε δρόμο και φτάσαμε σε μια πεδιάδα. “Εδώ θα μείνετε”, μας είπαν. Μέσα στο δάσος, δίχως σπίτια, δίχως τίποτα. Μέσα στο χιόνι. Ετσι σε έξη μήνες από εικοσιπέντε χιλιάδες έμειναν μόνο εξακόσιοι... Εκεί δουλεύαμε. Κόβαμε ξύλα και τα στοιβάζαμε. Γύρω μας ήταν φαντάροι με αυτόματα. Ολα τα ξύλα σάπισαν εκεί βέβαια. Ηθελαν να μας εξοντώσουν. Οι περισσότεροι πέθαναν. Κανείς δε θα μάθει πόσοι ήταν αυτοί οι άνθρωποι… Πηγαίναμε για δουλειά τέσσερεις-τέσσερεις. Γύρω τα σκυλιά και τα αυτόματα. Ενα βήμα δεξιά, ένα βήμα αριστερά, πυροβολούσαν χωρίς προειδοποίηση…»

Στη δεκαετία του ’40, οι διώξεις ολοκληρώνονται με τη βίαιη μεταφορά μεγάλου μέρους του ελληνικού πληθυσμού στην Κεντρική Ασία. Η τελευταία εκτόπιση έλαβε χώρα στις 13 Ιουνίου 1949. Τα σταλινικά στρατεύματα περικύκλωσαν τα ελληνικά χωριά του Καυκάσου και υποχρέωσαν τους κατοίκους τους να τα εκκενώσουν μέσα σε λίγες ώρες. Η υποχρεωτική αυτή εκτόπιση υπήρξε η τελευταία πράξη μιας σειράς βίαιων ενεργειών των σοβιετικών αρχών κατά της ελληνικής μειονότητας, η οποία ανερχόταν σε 450.000 άτομα περίπου. Οι διώξεις αυτές, που αποτελούν μία από τις πλέον άγνωστες σελίδες της νεότερης ελληνικής ιστορίας, ξεκινούν το 1937 και τερματίζονται το 1949.

Το συγκεκριμένο άρθρο είναι παρμένο από την καθημερινή της Κυριακής και ήθελα να το περάσω ολόκληρο χωρίς link επειδή συγκλόνισε τον εσωτερικό μου κόσμο. Και αυτό γιατί άλλο ένα σημείο της ιστορίας παραμένει ανεξιχνίαστο και καταχωνιασμένο στην σκονισμένη ντουλάπα της ιστορίας. Για άλλη μια φορά δικαιώνεται αυτός που ισχυρίζεται πως η ιστορία γράφεται από τους νικητές που στη συγκεκριμένη περίπτωση ήταν οι Ρώσοι και ο Μπολσιβικισμός. Είμαι απόλυτα πεπεισμένος πως ο κομμουνισμός τελικά δεν είναι το λαικό εργατικό κίνημα που βάζει πάνω από όλους και από όλα τον άνθρωπο και δεν διαχωρίζει τα ανθρώπινα πλήθη. Είναι άλλη μια αυταπάτη της ιστορίας που ξεγελάει τον κόσμο με την άμετρη προπαγάνδα της κάνοντας έρμαιο των σκοπών της. Συγκεκριμένα ο απόδοιμος Ελληνισμός (όπως φαίνεται και από τα ανωτέρω) έχει πληγεί ανεπανόρθωτα από το σταλινικό καθεστώς. Από τα γκουλάκ ελάχιστοι έλληνες επέζησαν οι τύχη των οποίων παραμένει άγνωστη. Από ότι φαίνεται λοιπόν η μητέρα Ρωσία όπως συνηθίζουν να την ονομάζουν οι Ελληνες κομμουνιστές ήταν παιδοκτόνος και κανείς δεν κάνει λόγο για αυτή τη πτυχή της ιστορίας. Τελικά ο Στάλιν δεν ήταν ο άγιος που μας έσωσε από τον δαίμονα Χίτλερ. Τουλάχιστον ο τελευταίος μας εκτιμούσε βαθύτατα

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2008

O λευκός οίκος μαύρισε!

ΜΠΑΡΑΚ ΧΟΥΣΕΊΝ ΟΜΠΑΜΑ. Ο λαός των ΗΠΑ με τις εκλογές που διεξήγαγε και με πρωτοφανή για τα χρονικά συμμετοχή του κόσμου εξέλεγξε τον 440 πρόεδρο της. Τα διπλωματικά κέντρα της Ε.Ε και Ρωσίας έσπευσαν να διοργανώσουν συναντήσεις με τον νεοεκλεγέντα πρόεδρο για τις πρώτες διπλωματικές επαφές. Πέραν όμως των μεγάλων δυνάμεων σε τέτοιες κινήσεις προέβησε και η γείτονας Τουρκία. Μάλιστα ο πρόεδρος της Ερντογάν σε συνέντευξη τύπου συνεχάρει τον Ομπάμα παροτρίνοντάς τον ταυτόχρονα να ξεχάσει τα προεκλογικά λόγια περί οικουμενικού Πατριαρχείου και Ενωμένης Κυπριακής Δημοκρατίας. Τί τραγικό!!!! Ο νέος πρόεδρος των ΗΠΑ έχει αδιαμφησβήτητα κληρονομίσει μια κατεστραμένη κρατική οικονομία η οποία βρίσκεται στο έλεος λιγοστών ανθρώπων που διακινούν τα τεράστια κεφάλαια της. Βρίσκεται στη δεινή θέση να πάρει συγκεκριμένες αποφάσεις και πρωτοβουλίες για την έξοδο από την οικονομική κρίση ακόμα και με τη θυσία καπιταλιστικών αξιών που εδώ και δεκαετίες έχουν θεμελιωθεί. Ταυτόχρονα έιναι επιβαρυμένος με τη διευθέτιση πολύ σοβαρών ζητημάτων για τα οποία έχει δεσμευτεί ενώπιον του αμερικανικού λαού όπως ο πόλεμος στο ΙΡΑΚ, το Κυπριακό ζήτημα, η αντιπυραυλική ασπίδα και οι σχέσεις με τη Ρωσία καθώς και η λύση του θέματος με το πυρινικό πρόγραμμα του ΙΡΑΝ. Πρώτος στόχος του ωστόσο, όπως φαίνεται και από τις κινήσεις στις οποίες προβαίνει, είναι η εξυγίανση του κατακερματισμένου χρηματοπιστωτικού συστήματος που μαστίζει τις οικονομίες όλων των χωρών. Σχηματίζει το οικονομικό του επιτελείο με εξαίρετους συνεργάτες και προβαίνει στις πρώτες συναντήσεις με τον απερχόμενο πρόεδρο Μπούς για να ενημερωθεί περαιτέρω. Κανείς ωστόσο δεν μπορεί να εγγυηθεί τη σταθερή πολιτική του πορεία στη συνέχεια καθώς το πρόσωπο του απειλείται από εθνικιστικές ομάδες που δεν μπορούν να δεχτούν την παρουσία ενός αφροαμερικανού προέδρου στον Λευκό οίκο. Οι εγκληματικές ενέργειες υπάρχουν πάντα στο προσκήνιο και κανείς δεν τις αποκλείει. Οι υποσχέσεις που έχει δώσει κατά την προεκλογική του εκστρατεία ιδιαίτερα στην Ελληνική, την Εβραϊκή και Παλαιστινιακή εθνότητα ίσως δυσαρεστήσει πολλούς. Σίγουρα οι αλλαγές έρχονται με ανατρεπτικές πολιτικές οι οποίες όμως πολλές φορές εξελίσονται με μοιραίο τρόπο

Τετάρτη 1 Οκτωβρίου 2008

Η δύναμη των ΜΜΕ

Πολλές φορές αναφερόμαστε στη τεράστια δύναμη που χαρακτηρίζει τον τύπο και τα ΜΜΕ. Ξορκίζουμε τις δολοπλοκίες των δημοσιογράφων και δεν θέλουμε με τίποτα να πέσουμε θύματα της παραπληροφόρισής τους. Κανείς όμως δεν τα καταφέρνει στο έπακρο και όποιος το υποστηρίζει δεν είναι παρά ένας ηλίθιος και εγωιστής που δεν παραδέχεται τα λάθη του.
Καποιος τώρα θα σκεφτεί για ποιο λόγο λέω όλα αυτά τα πράγματα και πού κολλάει η φωτό του υπουργού Εξωτερικών της Ρωσικής ομοσπονδίας στο όλο θέμα. Εδώ λοιπόν βρίσκεται η απάντηση: ο ελληνικός λαός τις τελευταίες μέρες γίνεται έρμαιο της παραπληροφόρησης βλέποντας καθημερινά σε όλα τα κανάλια να κατηγορείται η κυβέρνηση και να πληγώνεται το πρωθυπουργικό προφίλ του κ.Καραμανλή από σκάνδαλα και ενδέιξεις διαφθοράς υψηλότατων μελών τις κυβέρνησης. Κανείς όμως τυλωμένος από τη λάσπη που του ρίχνουν τα στα μάτια τα χρυσοπληρωμένα από ξένες δυνάμεις ΜΜΕ δεν έχει καταλάβει ότι όλο αυτό το σκηνικό είναι πρσχεδιασμένο από την Ουάσιγκτον. Τις τελευταίες μέρες λοιπόν μου γεννηθηκε το εξής ερώτημα: Για ποιό λόγο κανένα από τα ΜΜΕ δεν έδειξε τη συνέντευξη του Σεργκέι Λαβρόφ κατά την οποία αποκαλύπτει το σχέδιο της Ουάσιγκτον να εκβιάσει τον Καραμανλή να τορπιλίσει τις συμφωνίες με τη Μόσχα για τους αγωγούς πετρελαίου και φυσικού αερίου; Ο κ.Λαβρόφ μίλησε επίσης για ένα σχέδιο ανατροπής του Πρωθυπουργού γιατί ο τελευταίος τόλμησε να σηκώσει κεφάλι στους Αμερικανούς που πέρα από τους αγωγούς παρεμποδίζει και τη προσπάθεια εισαγωγής της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ. Επίσης ανέφερε στη καλά θαμένη από τα Ελληνικά ΜΜΕ συνέντευξη πως οι Αμερικανοί διατρανώνουν επικοινωνιακά της στήριξή τους στον Παπανδρέου καθώς είναι ο μόνος που τους έχει μείνει για να ελπίζουν σε ανατροπή των συμφωνιών Πούτιν-Καραμανλή. Ξεκαθάρισε πως οι τοποτηρητές της εκτέλεσης του σχεδίου ανατροπής του Καραμανλή και οι εγχώριες μαριονέτες που το εκτελούν επκοινωνιακά <<και δεν είναι άλλοι από τους πουλημένους εκδότες εφημερίδων>> θα επιμείνουν στην επιχείρηση της πολιτικής εξόντωσης του Πρωθυπουργού ο οποίος έχει ξεκαθαρίσει πως δεν πρόκειται να υποχωρίσει από τις θέσεις του και τις συφωνίες του με τη Ρωσία όποιες πιέσεις και αν δεχτεί.
Τελος για να ενισχύσω ακόμη περισσότερο την επιφυλακτηκότητα σας θέλω να πώ και το εξής: Ο κ.Παπανδρέου αυτές τις ημέρες κάνει την περιοδεία του στις Η.Π.Α όπου έρχεται δήθεν εκεί σε επαφή με τους Ελληνες ομογενείς. Ποιος μπορεί να μου διαβεβαιώσει με απόλυτη σιγουριά πως ο πραγματικός σκοπός της επίσκεψής του εκεί δεν είναι υποχθόνιες συνομηλίες με το καθεστώς της Ουάσιγκτον για το σχέδιο ανατροπής της κυβέρνησης; ποιος μπορεί να πεί με σιγουριά πως δεν έρχεται σε επαφές με κυβερνητικά στελέχη για το κλήσιμο φιλοαμερικανικών συμφωνιών σε περίπτωση ανάληψης της εξουσίας από τον ίδιο; Ισως όλα τα γκάλοπ και οι επιθετικές προσπάθειες των εκδοτών των εφημερίδων να αποσκοπούν σε έναν ανώτερο σκοπό που κανείς μας δεν έχει καταλάβει.

Κυριακή 14 Σεπτεμβρίου 2008

Τα ιερά συμβόλαια

Εδώ και λίγο καιρό ξετιλύγεται το κουβάρι μια από τις πιο σκοτεινές δολοπλοκίες του εκκλησιαστικού κόσμου. Προταγωνιστές σε αυτό το "ιερό" παιχνίδι η μονή Βατοπεδίου από τη μιά και κυβερνητικοί παράγοντες από την άλλη. Η μονή με αρχηγό της τον ηγούμενο από την Κύπρο Εφραίμ ενδίδεται τα τελευταία χρόνια σε επιχειρηματικές κινήσεις με σκοπό την αγοραπωλησία οικοπέδων ανυπολόγιστης εμπορικής αξίας. Με τις κινήσεις αυτές η μονή και οι ιερείς-άρχοντες αυτής ενδίδονται σε ένα εντελώς αντιθετο με τον κοινωνικό χαρακτήρα της εκκλησίας πλουτισμό.
Καποιοι δικαιολογημένα ερωτώνται ποιος ο απώτερος σκοπός του πλουτισμού μιας μονής πέραν του φιλανθρωπικού. Η απάντηση είναι μία: η μονή με τις κινήσεις αυτές προσπαθεί να αναδειχθεί σε μία από τις ισχυρότερες μονές της Ελλάδος ανεβοκατευάζοντας ανθρώπους σε υψηλά πολιτικά και εκκλησιαστικά αξιώματα.
Παρακάτω θα ήθελα να αναδείξω με γεγονότα το επιχειρηματικό δαιμόνιο κάποιων που θέλουν να λέγονται "δούλοι του Θεού":
Μέσα σε μία νύχτα, ένα δάσος 8.600 στρεμμάτων στην Ουρανούπολη οικοπεδοποιήθηκε από τη Μονή Βατοπεδίου και το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, αγνοώντας το τοπικό δασαρχείο.Την ίδια ώρα, ποικίλες συζητήσεις προκαλεί το πάγωμα της διαδικασίας ανταλλαγής που ανακοίνωσε ο Γιώργος Αλογοσκούφης, καθώς σχεδόν όλες οι εκτάσεις που είχε συμφωνηθεί έχουν ήδη περάσει στα χέρια της Μονής.Μόνο το 2005, 85 οικόπεδα πέρασαν από την μονή Βατοπεδίου σε ιδιώτες στις περιοχές της Μίκρας, της Θέρμης, του Πανοράματος Ωραιοκάστρου και του Θερμαϊκού.
Πέραν των ανωτέρω η μονή αντάλλαξε με το κράτος εκτάσεις μηδαμινής αξίας με οικόπεδα ανυπολόγιστης εμπορικής αξίας στο Λαύριο και στο Ολυμπιακό χωρίο αποκομμίζοντας από τη πώλησή τους σε Κυπριακή εταιρεία ποσά περίπου 500 εκατομμυρίων ευρώ. Επίσης διεκδικούν με τη μορφή αδίστακτων τοκογλύφων τεράστιες δασικές εκτάσεις στη Κασσάνδρα της Χαλκιδικής στης οποίες μάλιστα στεγάζονται και κατασκηνώσεις για ΑμΕΑ για δεκαετίες, απιτώντας παράλληλα αποζημιώσεις τις τάξεως των 350.000 ευρώ για την αποκαθήλωση των ήδη υπαρχουσών εγκαταστάσεων και την ανοικοδόμιση νέων.
Για άλλη μια φορά αποδεικνύεται το χρησιμοθηρικό-υλιστικό προσωπείο της ορισμένων κλάδων της Εκκλησίας μας. Βέβαια οι μοναχή της μονής Βατοπεδίου δεν ήταν μόνοι τους. Είχαν για συνεργάτες τους πολιτικά πρόσωπα κλειδιά που διευκόλυναν τις αγοραπωλησίες και την υπογραφή των ιερών συμβολαίων και οδήγησαν στην απόκτιση εκ μέρους της μονής των οικοπέδων-φιλέτων.

Παρασκευή 12 Σεπτεμβρίου 2008

Η κυβέρνηση σε κατάσταση συναγερμού

Τον τελευταίο καιρό παρατηρούμε τη συνεχώς καταρέουσα πορεία μιας κυβέρνησης βουτιγμένης στα σκάνδαλα και τις παρανομίες των υπουργών της. Ο κ.Βουλγαράκης χθές υπέβαλλε την παραίτησή του από υπουργός Εμπορικής Ναυτηλίας πιεζόμενος από την ισχυρότατη σκανδαλολογία που δεχόταν όχι μόνο από την αντιπολίτευση αλλά και από κορυφαία στελέχη της Ν.Δ. Η κυβέρνηση καθημερινά εμφανίζεται πιο αποδυναμωμένη και το αδιάφθορο πρωθυπουργικό προφίλ του Κ. Καραμανλή δείχνει να πληγώνεται από την εκτεταμένη διαφθορά των υπουργών του. Ευρισκόμενος πλέον ο πρωθυπουργός και τα κορυφαία στελέχη του σε κατάσταση πανικού καλούνται να αντιμετωπίσουν και τα πυρά του κόσμου που είναι έτοιμος να διαδηλώσει για άλλη μια φορά εναντίον των φοροεισπρακτικών μέτρων που βρίσκονται υπό ψήφιση στο Ελληνικό κοινοβούλιο. Από τη μια μεριά το αντάρτικο ορισμένων υπουργών(π.χ Τατούλης) με τις ψευτομαγκές κάποιων άλλων ( π.χ Μανώλης) και από την άλλη οι δυναμικές κινήσεις του πρωθυπουργού και άλλων στελεχών (π.χ Μπακογιάννη) να επαναφέρουν την κομματική πειθαρχία δημιουργούν ένα άκρως τεταμένο κλίμα, το οποίο με τη σειρά του οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στη διενέργεια εκλογών. Το εκλογικό σώμα που βρίσκεται στη δύνη της διαφθοράς του δικομματισμού δείχνει τη δυσαρέσκεια του καθημερινά μέσα από τις σφυγμομετρήσεις των γκάλοπ ρίχνοντας όλο και περισσότερο τα ποσοστά κυβέρνησης-αντιπολίτευσης.
Στο στόχαστρο τώρα πια της αποτυχημένης δημοσιονομικής πολιτικής της κυβέρνησης βρίσκεται η μεσαία τάξη( έμποροι, ελέυθεροι επαγγελματίες, βιοτέχνες) η οποία βαριανασαίνει μετά τα δυσβάσταχτα φορολογικά μέτρα που πάρθηκαν εναντίον της για την κάλυψη της δημοσιονομικής τρύπας των 2 δισεκατομμυρίων. Οι προεκλογικές εξαγγελίες του υπουργού οικονομίας για την κάλυψη των δημοσιονομικών αναγκών μέσω της πάταξης της φοροδιαφυγής κατέληξαν για άλλη μια φορά στο γκρεμό αφού τώρα πια προσπαθεί με ένα νομοσχέδιο του ποδαριού να σημαζέψει τα ασημάζευτα. Ουδείς πλέον μπορεί να εγγυηθεί την ανάπτυξη και ευημερία της ελληνικής οικονομίας μέσα στο χάος των σκανδάλων και υπό το βάρος των διεθνών οικονομικών εξελίξεων. Το σάπιο μέχρι τις ρίζες πολιτικό σύστημα χρειάζεται μία άμεση και ολοκληρωτική ανανέωση που να οδηγήει στην ανατροπή των καθεστωτικών κομμάτων και να αναδείξει μια νέα πολιτική ελίτ που να αντέχει τους κραδασμούς και να προχωρά σε αναπτυξιακές κινήσεις που να μη καταρρακώνουν τη μεσαία τάξη.

Τετάρτη 16 Ιουλίου 2008

Το πρόβλημα των μεταναστών

Εδώ και πολύ καιρό ήθελα να ποστάρω μία ανάρτηση η οποία να αφορά το μεταναστευτικό πρόβλημα στην Ελλάδα. Με τη δημιουργία λοιπόν της Μεσογειακής Ενωσης η οποία σύμφωνα με τον Πρόεδρο της Γαλλίας θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση της λαθρομετανάστευσης στη μεσόγειο άρχισα να ενημερώνομαι για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα μας. Η Ελλάδα αποτελεί πύλη εισόδου των μεταναστών από τις ανατολικές χώρες για την υπόλοιπη Ευρώπη. Εισβάλουν καθημερινά από τις νησιωτικές κυρίως περιοχές στις οποίες ο έλεγχος καθίσταται δυσχερής. Καθημερινά οι διοικήσεις των ακριτικών νήσων κάνουν εκκλήσεις για ενίσχυση της αστυνόμευσης καθώς και της ακτοφυλακής χωρίς αντίκρισμα από τις αρμόδιες υπηρεσίες του κράτους. Κατά τη γνώμη μου για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα αποτελεσματικά θα πρέπει να ληφθούν τα κατάλληλα μέτρα στη πηγή του. Από τη στιγμή που ο λαθρομετανάστης μπεί στη χώρα και εγκαταστθεί χωρίς τη νόμιμη άδεια διαμονής, ακόμα και αν συλληφθεί από τις αρχές, ο επαναπατρισμός του αποτελεί μια πολύ περίπλοκη, χρονοβόρα και δαπανηρή για το κράτος διαδικασία. Παρακάτω θέλω να εκθέσω κάποια σημαντικά στοιχεία για τη λαθρομετανάστευση και για το μεταναστευτικό πρόβλημα στην Ελλάδα γενικότερα:Σε 481.501 ανέρχονται οι άδειες παραμονής μεταναστών στα μέσα Οκτωβρίου, σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Εσωτερικών που δόθηκαν στη δημοσιότητα με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα του Μετανάστη. Πάντως, σύμφωνα με εκτιμήσεις, ο αριθμός των μεταναστών που διαβιούν στην Ελλάδα φτάνει από 1 έως 1,7 εκατ. ανθρώπους. Σήμερα το 63% των μεταναστών προέρχεται από τη γειτονική Αλβανία με 303.225 νόμιμες άδειες παραμονής, ενώ σε πολύ μικρότερα νούμερα εμφανίζονται οι άδειες από Βουλγαρία (27.182), Ουκρανία (19.005), Ρουμανία (15.884), Γεωργία (12.990), Πακιστάν (12.126), Ρωσία (10.704) και Αίγυπτο (10.356). Τη συντριπτική πλειοψηφία των μεταναστών αποτελούν νέοι άνθρωποι μεταξύ 19-40 ετών. Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΥΠΕΣ αποτελούν το 56% (268.324) των νομίμων μεταναστών, ενώ το 17% είναι παιδιά δεύτερης γενιάς ηλικίας έως 18 ετών (80.860). Σε ό,τι αφορά την εκπαίδευση των νομίμων μεταναστών, σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου Μεταναστευτικής Πολιτικής, το 59,3% είναι απόφοιτοι δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, το 13,4% απόφοιτοι ιδρυμάτων τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, το 16,2% είναι απόφοιτοι δημοτικού και το 9,2% δεν έχει ολοκληρώσει τη φοίτησή του στο δημοτικό ή είναι αναλφάβητοι. Το ποσοστό των τελευταίων είναι πολύ υψηλότερο μεταξύ των μεταναστών χωρίς νόμιμα χαρτιά. Τα παραπάνω στοιχεία που προέρχονται από πηγές του υπουργείου εσωτερικών φυσικά και δεν αντιπροσωπεύουν το πραγματικό μέγεθος του προβλήματος. Η χώρα μας χαρακτηρίζεται από μία ήπια μεταναστευτική πολιτική την ώρα που χώρες τις Ευρωπαϊκής Ενωσης λαμβάνουν σκληρά μέτρα για την αντιμετώπισή της. Το δόγμα πάνω στο οποίο πρέπει να πορευθεί η εκάστοτε ελληνική κυβέρνηση για την πάταξη της λαθρομετανάστευσης είναι για μένα το εξής: Προσεκτικός έλεγχος ροής λαθρομεταναστών στη χώρα μας, διατήρηση μιας συγκεκριμένης αναλογίας μεταναστών και ελλήνων υπηκόων εντός της Ελληνικής επικράτειας, σύνοπτικές διαδικασίες επαναπατρισμού και απέλασης, προσδιορισμός της ανεκτικότητας κάθε περιοχής σε μετανάστες. Κοινωνική πολιτική δεν αποτελεί να αφήνουμε τους ξένους να μπαίνουν ανενόχλητοι στη χώρα μας, να συνοστίζονται στα φανάρια πουλώντας χαρτομάντηλα και να γίνονται έρμαια σε κάθε έναν που θέλει να τους εκμεταλευτεί. Κοινωνική πολιτική είναι για μας η εξασφάλιση της ευημερίας και των καλύτερων συνθηκών συμβίωσης για τους Ελληνες πολίτες και στη συνέχεια η εξασφάλιση των προϋποθέσεων για την προστασία των μεταναστών. Σύφωνα με έρευνες που πραγματοποιήθηκαν το μεγαλύτερο ποσοστό των Ελλήνων πολιτών εμφανίζεται πολύ επιφυλακτικό και φοβισμένο απέναντι στους μετανάστες κάτι που δημιουργεί αμέσως την υποχρέωση της πολιτείας να λάβει μέτρα για τη προστασία αυτών.